Het beschermende effect van groene thee tegen kanker is in tal van studies bewezen. Groene thee bevat een complexe mengeling van bioactieve stoffen die een heilzame werking hebben, maar het is vooral de specifieke catechin EGCG die kanker en ontstekingsremmend werkt.  Zo haal je meeste voordeel uit je groene thee: Neem een grote theekop en schep 4 g intacte theebladeren (1-2 koffielepels) in de kop (gebruik 100 ml water per g theebladeren) Voeg 4 dl water toe van 80°-90°C ( zeker niet kokend) en dek de theekop onmiddellijk af ( je gebruikt best een theekop met een deksel om oxidatie van EGCG door de lucht te voorkomen). Laat de thee 5 à 10 minuten trekken Haal de theeblaadjes uit de kop en laat de thee nog verder afkoelen, zodat hij ideaal is van temperatuur om te drinken Drink de thee binnen het uur op Drink elke dag ongeveer 4 koppen thee, verspreid over de dag Koop bij voorkeur biologische thee. Op theeplantages wordt in regel nogal flink gesproeid met pesticiden. Groene thee, aanbevolen door orthomoleculaire arts Rudy Proesmans, is Sencha, Genmaicha en Matcha Belangrijk:      – Drink groene thee nooit op een nuchtere maag      – Als groene thee een bruine kleur krijgt tijdens het zetten, wijst dat op oxidatie ( en dus vernietiging) van EGCG. EGCG gaat verloren bij contact met ijzer en lood uit metalen koppen en kannen, chloor uit leidingwater, residuen van wasmiddelen. 

Suiker is verwerkt in snoep, frisdrank, koekjes en gebak. Maar dat weet ondertussen wel iedereen. Ik heb het hier niet over de complexe koolhydraten – trage suikers – die we nodig hebben als brandstof voor onze spieren en hersenen. Deze kan je terugvinden in fruit, aardappelen, rijst. Suiker ligt aan de basis van heel wat welvaartsziektes, maar waarom?  Omdat wanneer we voedsel met toegevoegde suikers eten, teveel geraffineerde koolhydraten consumeren en drankjes met veel suiker drinken, terwijl we niet genoeg gezonde vetten, vezels en eiwitten binnenkrijgen, we ons lichaam naar een bloedsuikerpiek sturen. Al die extra suiker komt in onze bloedbaan terecht en spoort de alvleesklier aan om meer insuline aan te maken. Insuline probeert de glucosestofwisseling te reguleren door de lever de opdracht te geven meer glycogeen aan te maken. Glycogeen wordt opgeslagen in de lever (en in de spieren), maar als dit orgaan ‘vol’ is, begint de lever het teveel aan suiker om te zetten in triglyceriden. Dit vet wordt opgeslagen in de lever en in vetcellen doorheen het hele lichaam. Kortom, hoe meer suiker we eten, hoe meer insuline er vrijkomt en hoe meer vet we opslaan.  Vet kan op twee manieren worden opgeslagen: in onderhuids weefsel en als visceraal (inwendig) vet. Onderhuids vet is zichtbaar, maar visceraal vet is veel zorgelijker. Visceraal vet wordt voornamelijk rond de organen in de buikholte afgezet, wat zichtbaar is als de gevreesde bierbuik of als de appelvorm. Het is nog griezeliger als je bedenkt dat mensen die er op het oog betrekkelijk slank uitzien, als gevolg van een overvloed aan suiker toch een hele hoop inwendig vet kunnen hebben opgeslagen. Dat je er slank uitziet terwijl je wel veel inwendig vet hebt, kan mensen een vals gevoel van zekerheid geven: ze beseffen niet hoe ongezond ze zijn geworden door een voedingspatroon met te veel aan suiker. De medische wetenschap ziet visceraal vet als het gevaarlijkste soort, aangezien het in verband wordt gebracht met een verhoogd risico op insulineresistentie en op hartkwalen en bepaalde vormen van kanker en alzheimer. Daarbij is het een verslavend goedje. Daarom kan je best professionele hulp inschakelen om er blijvend van af te geraken. Via het Leef & Eet programma kan ik jou begeleiden naar een leven zonder suiker.